Thaise Nang geniet van “kassucces” Oude Leije

De Thaise mevrouw Nang huurt sinds enige jaren een deel van het kassencomplex van Jaap de Jong in Oude Leije. Het eerste jaar een klein stukje, sinds dit seizoen zo ongeveer de helft. De Stannabuurster kweekt er op biologische wijze groenten en specerijen, én verkoopt deze vanuit een kar aan de weg. Het succes hiervan, en die van de eerste Thaise voedselmarkt (9 oktober), brengen haar in verlegenheid: “Dit had ik nooit verwacht”!

Enkele dagen na de Thaise voedselmarkt in Oude Leije, valt de verbazing en het ongeloof nog steeds van Nang haar gezicht te lezen. Beduusd van het succes doet de in Thailand geboren Bilkert haar verhaal.

Terug naar Thailand
Na bijna een kwart eeuw in St.-’Anne te hebben gewoond, in de tijd dat ze in een tomatenkas werkt en een zakcentje bijverdient met het plukken van appels, besluit Nang in 2014 samen met haar man René Laanstra terug te keren naar haar geboorteland. Van korte duur zo blijkt. Na een kleine vijf jaar Thailand keert het stel terug naar René zijn heitelân. “Het ging niet zo goed met mijn man”, doelend op zijn gezondheidstoestand. De gezondheidszorg in Thailand is van een ander niveau dan in Nederland, bovendien dekt de verzekering van het stel slechts korte tijd de ziekenhuiskosten, zo blijkt. Nang’s kinderen wonen in Nederland, dus ligt het voor de hand dat het stel opnieuw in het voor hen bekende St.-’Anne neerstrijkt.

Zoektocht naar geliefde hobby leidt naar Oude Leije
“Ik was in Thailand altijd al bezig met het verbouwen van groenten, toen ik terugkwam zat ik ineens naar de gordijnen te kijken. Ik dacht ooh! Ik besloot een passende hobby te zoeken en kwam via via in contact met Jaap de Jong”. De bezige bij sluit een overeenkomst met de eigenaar van de kas en bedrijft sindsdien in Oude Leije haar zomerse hobby. Het blijkt als verwacht een schot in de roos, temeer omdat tuinieren haar grote passie is.

De warmte in de kas benadert die van het aangename Thaise klimaat, én daarin voelt de vrouw met de groene vingers zich op haar best. Zo kweekt ze er o.a. pepers, aubergine, basilicum, water spinazie, snij- en sperziebonen ‘speciaal voor Nederlanders’, (cherry)tomaten, paprika’s en komkommers.

Ook al verricht Nang het meeste werk alleen, dankzij de hulp van haar huurbaas verloopt alles toch soepeler. De Jong ploegt, freest en handelt veel administratieve zaken voor de huurster af: “Jaap doet alles voor me, zelfs de zware kar met groente brengt hij vaak voor me naar de weg”.

Sa farsk as by Nang krijsto de griente nearne
De grote groentekar met versproducten bij de oprit trekt veel kopers. De vaste klanten zijn dan ook vol lof over wat Nang verkoopt, eentje ervan weet: “Sa farsk as by Nang krijsto de griente nearne”. Ook prijstechnisch en kwalitatief doen de groenten van Nang zeker niet onder van die uit de grote supermarkten.

De zelfbediening aan de weg is gebaseerd op vertrouwen. De klant zoekt uit wat die moet hebben, gooit gepast geld in de groene brievenbus (van Jaap!) en neemt de versproducten mee. Toch laat de dagopbrengst soms zien dat het niet altijd goed gaat: “Soms mis ik wel eens enkele euro’s van mensen die ‘vergeten’ te betalen”.

Gelukkig kan het ook anders weet Nang: “Sommige mensen vinden de eurodeals ‘veel te goedkoop’ en gooien tien of twintig cent extra in de brievenbus”. Laatst vond Nang in het geldbakje een handgeschreven briefje met de tekst: “Sorry ik heb geen kleingeld, ik heb dit, dit en dit meegenomen, ik betaal later”. “De volgende dag zie ik vier euro meer in het postbakje liggen en weet dan dat ze betaalt hebben. En dat vind ik heel erg leuk”.

Ook al vinden de groenten van Nang gretig aftrek - regelmatig moet de kar halverwege de dag worden aangevuld - het is en blijft een hobby waar ze allesbehalve rijk van wordt. In de wetenschap dat van elk verkocht product al vijf cent aan verpakkingskosten opgaat, plus dat Nang veel tijd en energie in het kweken steekt, mag duidelijk zijn dat het geen vetpot is. Het plezier welke de vrouw van René aan het behaaglijk binnen tuinieren beleeft, is de drijfveer die haar inspiratie en voldoening geeft.

Thaise voedselmarkt
In het verlengde van het “kassucces” wordt Nang op het idee gebracht om in Oude Leije een Thaise voedselmarkt te organiseren. De 63 jarige omarmt het idee, al heeft ze vooraf niet de illusie dat dit zal leiden tot massale aanloop: “Ik was bovendien bang dat wanneer mensen ‘ons’ eten niet zouden lusten, we ermee zouden blijven zitten”. In eerste instantie worden 100 stokjes kipsaté besteld, maar besluit Nang, op aanraden van Jaap, er nog 150 bij te bestellen. Ook de bestelling van de Thaise loempia wordt van 300 naar 500 opgeschroefd.

De bijbestellingen blijken zaterdag 9 oktober geen overdaad, integendeel. Binnen enkele uurtjes vliegen bijna alle smakelijke Thaise hapjes (waaronder Jackfruit) over de toonbank. “Ik had nog tekort aan lekkere hapjes en had nooit gedacht dat er zoveel mensen zouden komen”, aldus Nang met verbaasde blik.

Dat er een volgende Thaise voedselmarkt gaat komen, staat wat Nang (die binnenkort haar winterse werkzaamheden in de kringloopwinkel van St.-Annaparochie weer oppakt) betreft vast: “Ik moet het er binnenkort met Jaap over hebben en hoop dat ik volgend jaar weer gebruik van de kassen mag maken. En, dat ik hier dan opnieuw een Thaise voedselmarkt mag organiseren, met nog meer lekkere hapjes”