Afbeelding

Edwin van der Zee

Visie op politiek?

Als bedrijf zijn wij neutraal, en we zijn met onze activiteiten in Rusland gestopt. Toch verwacht ik dat er langzaamaan verandering komt in ons denken en zullen er vragen opkomen of wij nog moeten investeren of zaken doen in landen die het bijvoorbeeld niet zo nauw nemen met mensenrechten of milieuaspecten. Die invalshoek is minder een commerciële dan een morele benadering. Vorige week hadden we nog een brainstorm sessie in het huis van onze oprichter Ingvar Kamprad. En daar voel je het IKEA DNA en de normen en waarden waar we als bedrijf voor staan, maar we moeten wel geld verdienen, natuurlijk.

Dit zie je ook terug in onze visie op duurzaamheid. IKEA wil vanaf 2030 enkel met hernieuwbare energiebronnen werken en de CO2 uitstoot minimaliseren. We gaan van gas naar fossielvrij: zonnepanelen, wind, warmtepompen, geothermie etc.. IKEA is al lang voorloper op dit gebied, maar we zien ook dat we verschillende uitdagingen hebben in de verschillende landen. 

IKEA heeft daarnaast ‘I-Way’ ingevoerd (de IKEA manier; mk). Voor al onze leveranciers en bedrijven die met ons willen werken, hebben we voorwaarden op het gebied van duurzaamheid en sociale en arbeidsomstandigheden opgesteld . Op die manier probeert IKEA haar steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van betere leefomstandigheden en ik ben er trots op voor een bedrijf te werken dat ook daadwerkelijk een verschil weet te maken. Kinderarbeid accepteren we niet, we huisvesten onze arbeiders op een nette manier en willen geen ‘Qatar-achtige’ toestanden. We zien in India de effecten van ons beleid: geen kinderarbeid, goede lonen voor vakbekwame arbeiders en steeds beter wordende sociale voorzieningen. 

Corona

We woonden mooi, daar boven Malmö. Waar op het Bildt de zeevogels ‘s avonds terugkeren naar zee, vlogen in ons dorpje de kraanvogels boven ons hoofd. Je hebt in Zweden uitgestrekte bossen, waar ik graag met mijn fiets in om croste. Sylvia wilde weer aan het werk en Eva sprak na een paar maanden al vloeiend Zweeds.
Toen brak in 2020 Corona uit en zaten we thuis. Oh ja, via Facetime hadden we contact met Nederland en via Teams voerden we overleg en konden we werken, Eva kon naar school en we mochten nog naar restaurants. Al waren de maatregelen in Zweden minder streng dan in Nederland: daar zaten we dan. We zijn er zo’n twee jaar zoet mee geweest. Zweden zijn vriendelijke mensen, maar kiezen toch vaak voor hun eigen groepjes. Dat is de ervaring van meer expats. Het was voor ons lastig om er tussen te komen.
We stelden ons de vraag: Wat doen we? Nederland bleef trekken. Zou er in Nederland niet een soortgelijke functie voor mij zijn? Ik zou toch ook vanuit Nederland een team kunnen aansturen, desnoods via Teams…

Heerenveen

En zo geschiedde: sinds vorig jaar we zijn terug in Nederland en wonen al weer bijna een jaar aan de oostkant van Heerenveen. Het huis is van 2018, daar hoefden we weinig aan te doen. Ik kan het wel hoor, die handigheid heb ik van ôns hait. Aan de ene kant bevinden zich bossen om in te crossen, aan de andere kant zien we de horizon, richting De Knipe. Net zo’n mooi uitzicht als hier op het Bildt. In Heerenveen zit je dichter bij de Randstad dan in Leeuwarden en we zitten dichtbij de familie. Ôns mim rijdt in een half uur naar haar kleindochter.
Sylvia had een baan als Country HR-manager bij Hornbach gevonden. We hebben in Zweden kennis gemaakt met padel en doen dat ook hier in Heerenveen.
Eva is inmiddels 7 jaar en een ‘pittige dame’. Heeft ze van haar moeder…haha… Ze houdt op school nu al spreekbeurten en barst van het zelfvertrouwen. Ze heeft gelukkig inmiddels haar zwemdiploma’s en zit op gymnastiek en hockey les. Met haar school bezoekt ze de Epke Zonderlandhal en musea. Zo leuk en heel anders dan toen wij jong waren. Op sportgebied kun je hier te kust en te keur. “Nou ja, behalve kooitsytipelen fansels…” Ik hoop dat de kleine meid er later ook voor kiest de wijde wereld in te gaan, het verruimt je blik.

Herinneringen

Op tafel ligt een fotoboek vol lagere-schoolherinneringen. Edwin bladert erin en lepelt alle namen van oud-klasgenoten op daar zit Sonja Nauta, mijn eerste vriendinnetje. En daar Roeland Jaspers die al jaren met Els Veenma samen is. Zijn vingers dwalen over de pagina. Kijk daar staat juf Eikenhorst, de vrouw van de dokter. Niels Wijngaarden, Bianca Laban, Moniek Huizinga, Hessie Westra, Stefan Poort.
Ook andere foto's roepen dierbare herinneringen op: kijk hier zijn Ronald en ik met lego aan het spelen. Het bouwen zat er al vroeg in.

Ik heb prachtige dingen gezien in mijn leven: in alle landen waar ik voor mijn werk naar toe moest. Maar als ik op het Bildt ben, rijd ik altijd even naar Zwarte Haan, even uitwaaien ‘op ‘e seedyk'.