Bjørn (links) en Lana aan het skeeleren
Bjørn (links) en Lana aan het skeeleren

Lana en Bjørn gaan voor goud op het ijs én op de fiets

Sprinten

Lana traint zo ongeveer 20 uur per week, zowel langebaan als shorttrack. "Ik vind trainen wel leuk, maar soms is het wel een beetje saai. Dan gaan we de hele tijd rustig rondjes rijden, terwijl ik snel gaan juist zo leuk vindt." Haar lievelingsafstanden zijn de 777 meter en de 500 meter. "De 777 meter is wel sprinten, maar je hebt ook uithoudingsvermogen nodig. Bij de 500 meter kun je gewoon voluit sprinten."

Wanneer het veldrijseizoen voorbij is, begint het wielrenseizoen. Zo is Bjørn het hele jaar druk bezig met fietsen, maar naast snel gaan op de fiets, vliegt hij net als zijn grote zus ook over het ijs, want ook Bjørn zit op shorttrack. Lana zit juist weer op veldrijden en wielrennen. Soms moeten ze tegen elkaar racen. Dan is het vaak Lana die wint op de schaatsen, maar Bjørn is rapper op de fiets. Lana: "Maar 1 keer won ik van hem, want hij viel steeds van zijn fiets af." 

SC Heerenveen

Stilzitten is voor broer en zus duidelijk geen optie. Zo zat Bjørn op tennis en voetbal, en werd hij in 2021 zelfs gevraagd voor de voetbalschool van SC Heerenveen. Na 5 maanden meegetraind te hebben nam hij zelf de beslissing niet meer te willen voetballen, omdat hij zich liever wil focussen op het wielrennen en veldrijden. "Dat vind ik gewoon leuker om te doen." Lana heeft ook op tennis en zwemmen gezeten. Ze heeft ook meegedaan aan het Open Nederlands Kampioenschap Winter triatlon Leeuwarden afgelopen jaar. Daar werd ze aanvankelijk derde en kreeg ze de bronzen medaille mee, maar nadat de transponders waren gecheckt, stond op de website dat ze toch eerste was geworden. "Dat vond ik wel jammer, want de winnaar kreeg ook een Nederlands shirt mee en zo'n shirt heb ik nu niet."

Net als zijn grote zus, wil ook Bjørn naar een topsportschool om zo de middelbare school te kunnen combineren met het veldrijden. Allebei willen ze in ieder geval verder met hun lievelingssport. Zo hebben broer en zus zich allebei geplaatst voor de landelijke shorttrack finale nadat Lana 2e werd in de regiocompetitie en Bjørn 3e. 

Aan alles waar ze aan meedoen doen ze het goed en vallen ze regelmatig in de prijzen. Bjørn: "Het zijn wel allemaal andere sporten die andere dingen vragen. Dat kan het misschien moeilijker maken, maar als je weet wat je doet lukt het wel. Je moet ook plezier hebben, dat helpt ook altijd." 

Tijdens corona lagen veel sporten stil of kon er maar gedeeltelijk worden getraind. Toch bleven Lana en Bjørn in beweging. Toen het veldrijden niet door kon gaan, hebben ze zelf een parcours aangelegd in de paardenbak met verschillende obstakels. Ze gingen ook de zeedijk op om daar te fietsen. Lana: "Onze vader heeft binnen een sporthonk waar allemaal toestellen staan. Hier kunnen wij op oefenen. Zo bleven we ook tijdens corona fit."
Moeder Dewi vindt het fantastisch dat haar kinderen op zo'n hoog niveau sporten. "Maar ik vind het shorttracken altijd wel heel erg spannend om te zien. Ik hoop dan altijd dat ze gewoon heel aankomen. Het skeeleren vind ik misschien wel wat spannender, want als ze dan vallen, vallen ze op asfalt. Zij vinden dat zelf niet zo spannend maar ik wel." Het belangrijkste vindt ze dat haar kinderen plezier hebben. "Zolang ze dat hebben sta ik er volledig achter." Vader Rein gaat vaak mee naar wedstrijden in het buitenland. De kinderen hebben de sportieve genen vooral van hem geërfd. "Dat ze ook geen angst hebben om op zulke hoge snelheden te sporten hebben ze denk ik van hem gekregen."

Successen

Dat ze beiden succesvol zijn moge duidelijk zien. Er hangen en staan in het fietsenhok heel veel medailles en trofeeën. Allebei pakken ze een aantal van hun favoriete medailles en trofeeën erbij. Lana is het meest trots op de medailles die ze haalde op het NK skeeleren "Ik reed toen met dispensatie mee in een categorie hoger, in de kadetklasse, tegen oudere kinderen. Ik pakte toen meteen een tweede plek op het NK-puntenkoers op de weg en een derde plek op 5000 meter afvalkoers op de baan, dus daar was ik wel heel blij mee." Bjørn zijn lievelingsmedaille haalde hij bij het NK-wielrennen waar hij derde werd.
"Dat is het hoogste niveau van heel Nederland, die medaille betekent voor mij het meeste."