Johannes Blanksma: 'de Rembrandt van het Bildt' part 17
Tekst en foto's: Jelke de Jager
Melkboer Johannes Blanksma (1897-1988) waar autodidakt en syn skilderijen waren pronkys.
'n Faardige hând, 'n skerp oog en 'n goed gefoel foor kleuren en ferhoudings maakte dat hij syn liefde foor de kûnst goed fertale kon op 't skilderslinnen.
De lêste beweuners fan 't eerste hússy (Warmoesstraat 31) waren Jacob en Joeke Westerhuis. Sij waren frijfainten en ferhuusden in jannewary 1965. De broers worden ok wel ‘Nok' noemd. Se ferhuusden later na de Hollandse straat. 't Huus worde in 1966 sloopt. In t huus hiernaast (Warmoesstraat 33) weunde Jan Boterhoek in de jaren 1955-1964, ok wel gekjagend 'Jan kikkertsy' noemd. Boterhoek gong met lude stim en bekken deur 't dorp, want hij waar dorpsomroeper. De lêste beweuners fan nr. 33 waren Jacob en Joeke Westerhuis. Sij ferhuusden fan nr. 31 na nr. 33. In septimber 1966 worden de hússys sloopt. De witte muur op ‘e achtergrônd is part fan 'n streky fan fier huzen an ‘e Cingel. Hoe sat 't nou met de ‘Potstaig'? Doe't Johannes Tjeerds Pot, beweuner fan 't latere winkelhuus fan Marten Jobs Wassenaar, de ses-ônder-een-kap weunings kocht had, waar Pot aigner fan de hele staig. 't Worde doe in 'e folksmônd ok wel de ‘Potstaig' noemd. ’t Likent wel monopoaly.
