Afbeelding

Wietske van der Ploeg - St.-Annaparochie

De herfst is begonnen. En hoe. Na een lange, warme en vooral droge zomer is het direct menens. Het giet en het waait. Geen sprankeltje zon te bekennen. Na een kort ritje, waarbij de ruitenwissers overuren maken, bel ik aan bij Wietske van der Ploeg in St.-Anne. Een haag witte hortensia’s staat voor het huis te druipen.

PORTRET IN BEELD & WOORD DOOR ELLEN FLORIS

Wietske (43), een zonnige verschijning, lang, rank en slank, heet me welkom. Pup Buddy, de langharige Jack Russell des huizes, bijna drie maanden oud nu, blaft zich schor. Eenmaal uit zijn bench springt hij enthousiast tegen me op. En ja, natúúrlijk wil hij op de foto, samen met het vrouwtje. Daarna is hij uitgeput en valt als een blok in slaap. Rust. Ook voor ons. We nemen plaats aan de keukentafel. De kamer ademt rust uit, de kleuren zijn op elkaar afgestemd, weinig poespas, wel een smaakvolle inrichting. En wat is het opgeruimd! En schoon! Wietske houdt van poetsen. Vrolijk: “Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd.” 

In 2007 hebben Wietske en haar partner Auke Bergsma dit pand aan de Stadhoudersweg gekocht. Het was ook het jaar dat ze trouwden. Ze kenden elkaar toen al jaren: als puber hadden ze al een tijdje een knipperlichtrelatie gehad. Aan-uit, aan-uit. Omdat ze dezelfde vriendengroep hadden, bleven ze elkaar zien, ook toen het uiteindelijk echt uit was. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk: in 2004 sloeg de vlam weer in de pan maar bleef nu ook branden. Wietske en Auke kozen 100% voor elkaar. Vijf jaar later, op eerste kerstdag, werd dochter Lieke geboren. Hun kerstkindje. Een stoere meid, bijna dertien inmiddels. Met dezelfde lange, blonde lokken als haar moeder. 

Moeder en dochter delen ook dezelfde passie: de moestuin. Regelmatig zijn ze samen in de kas te vinden die ze vlakbij huis, aan het voormalige spoor, huren. Wietske is aangestoken door een vriend. Haar ogen lichten op als ze over haar nieuwe hobby vertelt: “Het is heerlijk om buiten te zijn, je hoofd leeg te maken.” De hele zomer hebben ze kunnen eten van wat de kas opleverde: tomaten, komkommers, paprika, augurken. Ze laat een pot met ingelegde augurken zien. Het water loopt me in de mond.

Na zes heerlijke weken vakantie is Wietske weer aan het werk. Drie dagen per week organiseert ze audits bij het Friesland College. Hierbij wordt gemeten hoe de opleidingen ervoor staan. Wietske regelt alles er omheen, maar het lijkt haar leuk om in de nabije toekomst ook zelf audits af te nemen. Ze denkt eraan om een training te doen. "Ik ben altijd op zoek naar uitdagingen, wil altijd verder groeien.” In haar jonge jaren heeft ze de detailhandelsschool gedaan en rolde via allerlei baantjes in de autobranche. Maar ook dat was het niet. Op haar 21ste volgde ze, naast haar fulltime baan als koerier bij autobedrijf Ype Kramer in Leeuwarden, de avondopleiding secretarieel medewerker. "Toen ik materiaal moest afleveren bij een Mercedesdealer hoorde ik dat de receptioniste daar met zwangerschapsverlof ging.” Ze trok de stoute schoenen aan en ging linea recta naar de directeur. "Rook je ook?" was het eerste dat hij vroeg. Toen ze samen aan een sigaretje zaten, vroeg hij wat ze eigenlijk kwam doen. Blijkbaar heeft ze indruk gemaakt, want de maandag erop kon ze beginnen. Een beetje lef, een beetje geluk en een boel doorzettingsvermogen hebben ervoor gezorgd dat Wietske nu alweer vijftien jaar op haar plek is bij het Friesland College. Ze heeft er verschillende functies gehad, maar blijft om zich heen kijken. Want uitgeleerd is ze nooit.

Afbeelding