Komkommers
Nou nou nou, wat hè wy weer ’n mooie seumer had. Elke offen ’n dunne Luwter der’t hest gyn nijs in ston. Ja, een skreef dat ’t ’e seumer fan ’e wespen worre sou. Dat waar komkommernijs, want die soemende seumer mot neffens mij nag beginne. En in ’e boufak hadden wy een keer gyn Bildt.nu. Doe hadden de faste metwerkers feertyn dagen frij. ’t Waar ok och soa rustig in ’e súppermet. Lege gangpâden, dus reze met dat wagentsy en je waren flot an ’e beurt bij kassa twee. ’t Waar ok kalm op ôns buurtsy. Buurfrou Swaantsy het acht weken fort weest en Menno-en-die binne weer in Italië weest, op ’e nij bij ’t Gardameer. Wij noeme dat water tena ’t Gerdameer. Ja, ik weet ’t: ok dat is komkommernijs en ok dat hoort bij de seumer.
Droevig waar dat ’t kefee Wapen fan ’t Bildt ouwe styl foor ’t lêst open waar. Pyt houde d’r met op. Hij sil ôns misse en wij him. Nooit meer een opsteke met dokter Duval.
En wat is ’n seumer sonder ’n hittegolfy? ’t Frôlyskaatsen in ’e Waaie begon twee uur eerder, maar doe’t ’e lêste slâg fiel, waar ’t evensoagoed soa hyt as brij. Fan die fúlle son worre je loom, sloom en je swete as ’n otter. Fintilater an, lange broek út, sonnebril op. ’t Gâf allegaar niks. In ’t skâd sitte met ’n linnen strúpper an, waar nag de bêste remedy. In Indië lope se ok allegaar in linnen. At ik ’r op út mot, doen ik – ok met dartig graden – myn blau kolbêrtsy an. Goenent ferklare mij foor gek, maar ’t is ok fan linnen en ik brúk ’e jas as tas.
En ’t waar fansels droog, hoppedroog. Ik hè de nije hoornblompys gau ’s wat water geven om se an ’e praat te houwen en dan ful ik ok altiten ’t waterbakky foor ’e feugels, want die satten met ’e bek wagenwiid open op ’n takky in ’t skâd te skudden. Ik sels gong ok niet ferbij en dronk daags wel anderhalve liter water, út ’e kraan en niet út ’n fles die’t je bij kassa twee ôfrekene kinne.
Ik hew twee rookmelders ophange laten, want ja, dat most, soa had ik op ’t terras foor ’t kefee hoord. Even útteste en drekt ston buurfrou bij my op ’e stoep. ’t Alarm gong gelukkig niet ôf doe’t ’r op ’n sunnegoffen kortslútting in ’e meterkas waar; gyn rook, maar ’t stonk omraak in ’e hal. D’r waar ’n sekering deurbrând en ’t omhulsel hest smolten en dat kwam deurdat ’n jaarminnig leden ’n monteur fan ’e Nuon die sekering niet goed andraaid had. Floeke, tiere en raze geve niks.
Waar d’r behalve boatsysailen ok sport? Ja, op tillevizy. De Gemenebestspeulen en ’e Europese Kampioenskappen waren op ’e goeie sinders (dus sonder reklame) te folgen. Atletyk het myn andacht, behalve at magere mînsen ’t breedbeeld fulle. Die koiere soa hard dat ’t hilarys wort. ’t Is krekt soa belachlik as ’t blommekorso in Sundert. En met ’e 110 meter horden loop ik ok niet te koop. Haal die hindernisen fan ’e baan, smyt se fort, dat loopt feul nofliker (fraag ’t Fimke maar). Ni, dan is op sundegaven Seumergasten bij de VPRO ’n ferademing. Ik hew nag nooit ’n seisoen mist. Niet dat je alles sien motte, hoor. Je kinne d’r soa even bij weglope en bij ’t ânrecht ’n koud glâs water of twee achterover gooie en dan hup weer anskuve. Se prate over och soa feul ônderwerpen, der is ’t eand fan weg.
Maar wij niet, want wij hè ’t hier nag niet eens had over seumerse saken soa-as de stikstof, de lilke boeren, de wolven, myn nije koelkas, bloate jurken, over de gúchelerij fan Hâns Klok, de gele fyts, de nije achterbuurfrou, foetbâle op saterdeg of sundeg, over Rinny, Gerlof en ’e lopen na Waling, de walrus Freya, de oorlog in Oekraïne, de útsmiter fan Pyt de Vries en ’e kameraman. De kameraman? Nou dat kin nag krekt: at je achter de kamera staan, komme je nooit in beeld.
Nag meer? Niet meer. Ik sil ’n karbenaadsy bakke. Ik hou niet fan komkommers.
Douwe Zwart