Feestje in Wier met Bildts Frôlyskoor
Marten Kuik
Simy Sevenster verwelkomde op Moederdag in het Theaterkerkje van Wier ruim vijftig gasten die waren gekomen om te luisteren naar het concert van het Bildts Frôlyskoor. ‘It binne moaie frôlju, se kinne moai prate en se kinne moai sjonge!” De dames maakten er een feestje van voor het oog en voor het oor. O.l.v. hun dirigent, Tseard Nauta, brachten zij een gevarieerd programma uit een internationaal repertoire. En hoe!
Alle nummers hadden iets speciaals: een combinatie van lief en leed in liedvorm. Er was voor elk wat wils. “We wagen ons vandaag aan een experiment”, kondigde Tseard aan. “We spelen het volgende liedje voor het eerst voor publiek en dan ook nog zonder piano.” Dit werd het lied over de ‘Twa roeken’ van K. Bruinsma. Het neuriën zorgde voor een lugubere sfeer en het heldere zingen vormde daarmee een mooi contrast.
Tseard zijn vriendin Marieke komt uit Zuid-Afrika. Zij zochten samen naar een geschikt liedje voor het koor en kwamen uit op een heerlijke smartlap: ‘Moe nie aan pappie meer sjerrie verkoop nie’. De dames van het Bildts Frôlyskoor legden er hun hele ziel in. Het werd prachtig gezongen.
Dat de dames ook het klassieke repertoire aandurven, blijkt uit de keuze van ‘Adiemus’ en ‘Friends forever’, het bekende duet uit de Parelvissers. Mooi uitgevoerde crescendo’s zorgden voor een prima dynamiek.
Uit diverse talen putten de dames bitterzoete liedjes. Engels, Duits, Macedonisch, Fries, Bildts en Zuid-Afrikaans klonken bij deze Bildtse frôly heel naturel. Het publiek beloonde hen met daverend applaus en ook bij het Russische ‘Katoesja’ – in het Fries gezongen – kregen ze de handen op elkaar.
Grappig was de vertolking van het ‘kikkerlied’ van Paul Mc Cartney ‘We all stand together’. Energiek klonk het liedje ‘Don’t give up till it’s over’. Als je je tegenslagen overwint, word je vast ‘a stronger man’, had Tseard de vrouwen voorgehouden.
Is er dan helemaal geen kritische noot? O ja, soms wrong het een beetje en soms was de adem op na een lange regel. Maar na de zomerstop wordt er weer flink geoefend o.l.v. hun inspirerende dirigent.
Bij het 23ste nummer kondigde Tseard aan: “De koek is op.” Dat laatste lied was een heerlijke meezinger: ‘It’s a long way to Tipperary’. En de bezoekers lieten horen dat er ook in het Theaterkerkje veel talent aanwezig was.
Simy bedankte Tseard en de leden van het koor voor dit verzorgde optreden - voor dit feestje in Wier - en zei snaaks en snedig: "It is not a long way to Wier. Kom ‘ns wer!”
Dat zullen we zeker doen.
