Yde Stienstra: één fan Piet en Pietsy út 'e Westhoek
Op vrijdagmiddag was ik de gast van Afke en Yde Stienstra. We wilden wel eens wat meer weten over de man die in zijn eentje ongeveer 800 exemplaren van deze krant naar de lezer brengt. Er valt een boek over hem te schrijven. Over zijn motor en zijn pony’s. Over zijn trekzak en zijn passie voor autorijden. Er is zelfs een film over hem gemaakt, trekzak spelend op de praam van Auke Kooistra. We beperken ons vandaag tot onderstaande verhaal.
Marten Kuik
“Ik ben geboren in de Westhoek als zoon van Piet en Pietsy.” En daarna volgt een onafgebroken stroom van woorden, doorspekt met anekdotes, enthousiast verteld door Yde, soms aangevuld door Afke.
Zijn ouders begonnen met een ijsco-tentje bij de zeedijk. Aan het eind van de dag streken daar soms vrachtautochauffeurs neer met dorstige kelen. Of er ook een flesje bier was? Dat was gauw geregeld. Vlak naast de familie Stienstra woonde een architect, Nanne Miedema. Die zei: “Dit moet anders.” Toen bouwde de vader van Yde een paviljoen met een terras aan de oude zeedijk. “Wit!”, zegt Yde met nadruk. “De gemeente vond dat ‘het hok’ zwart moest worden, maar ‘hait’ was een Westhoeker en het paviljoen werd wit!”
Yde hielp als jongen mee in de zaak. Aardappels schillen, glazen wassen, biervaten aansluiten. In de zestiger jaren ventte hij vaak langs de dijken met een ijscokar van de Friesche koe. Hij vertrok van huis met een volle bakfiets. De klanten wachtten hem gewoon op: bij ‘de Boanweg' was de kar soms al leeg. Dan keerde hij zijn zware bakfiets, reed terug naar de Westhoek, en daarna: ‘vooruit met de handel'! Yde: "Verdiende ik mooi zestig gulden mee.”
Ik bin graag onder de mînsen